مرداس

مِرداس به معنای „سپر“ یا „محافظ“ در زبان فارسی است. این واژه در متون ادبی و شعر فارسی به کار می‌رود و به عنوان نماد محافظت و دفاع از شخص یا چیزی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تحلیل واژه

۱. تحلیل گرامر

  • نوع واژه: اسم
  • جنس: مذکر
  • جمع: مرداس‌ها (در برخی منابع ممکن است جمع دیگری نیز وجود داشته باشد)

۲. تحلیل اتیملوژیک

واژه „مرداس“ به احتمال زیاد از ریشه‌ای در زبان‌های باستانی فارسی یا زبان‌های ایرانی دیگر نشأت گرفته است. این واژه ممکن است با واژه‌های مشابه در زبان‌های دیگر که به مفهوم محافظت یا دفاع اشاره دارند، مرتبط باشد. بررسی دقیق‌تر ریشه‌های تاریخی و زبان‌شناسی نیازمند مطالعه در منابع معتبر زبان‌شناسی است.

کاربرد واژه

در ادبیات فارسی، „مرداس“ معمولاً در متون شعری و نثر به کار می‌رود تا احساس محافظت و دفاع را منتقل کند. این واژه می‌تواند در توصیف شخصیت‌های قهرمان یا در موقعیت‌هایی که نیاز به دفاع وجود دارد، استفاده شود. به عنوان مثال، در اشعار حماسی، قهرمانان ممکن است به عنوان „مرداس“ توصیف شوند که وظیفه دارند از سرزمین یا مردم خود محافظت کنند.

مرداس

لغت‌نامه دهخدا

مرداس . [ م ِ ] (اِخ ) نام پدر ضحاک . به روایت فردوسی مرداس نیکمردی بود به عهد جمشید در دشت سواران نیزه گذار (عربستان ) که پسری زشت سیرت و ناپاک و میگسار و جهانجوی به نام ضحاک داشت :
که مرداس نام گرانمایه بود
به داد و دهش برترین پایه بود.

فردوسی .

رجوع به یشتها ج 1 ص 188 و فرهنگ شاهنامه ص 243 و حبیب السیر چ تهران ج 1 ص 64 و شاهنامه (داستان ضحاک ) شود.

Nach oben scrollen