اهورامزدا

تعریف واژه „اهورامزدا“

اهورامزدا (Ahura Mazda) در زبان فارسی به معنای „خدای بزرگ“ یا „خدای دانا“ است. این واژه به عنوان نام خدای یکتای زرتشتیان شناخته می‌شود و در متون زرتشتی به عنوان خالق جهان و نیروی خیر معرفی شده است.

تحلیل واژه

  1. گرامر:
    • واژه „اهورا“ به معنای „خدا“ و „مزدا“ به معنای „دانش“ یا „حکمت“ است.
    • این دو بخش به هم پیوسته‌اند و به یک نام خاص تبدیل شده‌اند.
    • „اهورا“ به عنوان اسم و „مزدا“ به عنوان صفت عمل می‌کند.
  2. اتیمولوژی:
    • واژه „اهورا“ از ریشه‌ای در زبان اوستایی به معنای „خدا“ یا „خدای بزرگ“ گرفته شده است.
    • „مزدا“ نیز از ریشه اوستایی به معنای „حکمت“ و „دانش“ است.
    • در کل، „اهورامزدا“ به معنای „خدای حکمت“ یا „خدای دانا“ است.

استفاده از واژه

  • مذهب: „اهورامزدا“ به عنوان خدای یکتای زرتشتیان در متون مذهبی زرتشتی، مانند اوستا، ذکر شده و در مراسم مذهبی و دعاها به کار می‌رود.
  • فرهنگ: این واژه در ادبیات و فرهنگ ایرانی به عنوان نمادی از خیر و روشنی و همچنین نماد مبارزه با اهریمن‌ها (نیروی شر) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • فلسفه: در فلسفه زرتشتی، „اهورامزدا“ نمایانگر حقیقت و نظم جهان است و به عنوان الگوی اخلاقی برای پیروان این دین محسوب می‌شود.
Nach oben scrollen