آغازین به معنی «مربوط به آغاز»، «ابتدایی»، «اولیه» یا «در ابتدای چیزی قرار گرفته» است. این واژه برای اشاره به چیزی که در شروع یک روند، دوره یا وضعیت قرار دارد، به کار می‌رود.
- نوع واژه: صفت
- جنس: مذکر و مؤنث (در فارسی تفاوتی ندارد)
- قابلیت اشتقاق: می‌تواند به صورت ترکیبی با اسم‌ها یا افعال بیاید (مثلاً: روزهای آغازین، لحظه‌های آغازین).
- ریشه:
- «آغاز» (اسم) + پسوند «-ین» (برای ساختن صفت نسبی)
- آغاز: واژه‌ای فارسی به معنی شروع، ابتدا، سرآغاز
- پسوند -ین: پسوندی است که در فارسی برای ساختن صفت نسبی به کار می‌رود، مانند: زمستانی، بهاری، طلایی.
- در جمله به عنوان صفت قبل یا بعد از اسم می‌آید:
- روزهای آغازین سال
- لحظه‌های آغازین زندگی
- دوره‌ی آغازین تحصیل
گاهی به جای «آغازین» می‌توان از واژه‌های مترادف مانند «ابتدایی»، «اولیه» یا «نخستین» نیز استفاده کرد، اما «آغازین» تأکید بیشتری بر ارتباط با آغاز یک روند یا واقعه دارد. |
