«بَر نَگْذَرَد» یک فعل مرکب منفی در زبان فارسی است و به معنی «عبور نمی‌کند»، «نمی‌گذرد» یا «اتفاق نمی‌افتد» است. این فعل معمولاً زمانی به کار می‌رود که بخواهیم بگوییم چیزی از جایی عبور نمی‌کند یا رخ نمی‌دهد.
۲. تحلیل دستوری (گرامری) - نوع واژه: فعل مرکب منفی (سوم شخص مفرد، مضارع اخباری)
- ساختار:
- «بَر» (پیشوند) + «نگذرد» (فعل منفی از ریشه «گذشتن»)
- «نگذرد» = «نـ» (نفی) + «گذ» (ریشه فعل) + «ر» (نشانه مضارع) + «د» (شناسه سوم شخص مفرد)
- زمان: مضارع اخباری
- شخص و شمار: سوم شخص مفرد
۳. تحلیل ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) - بَر:
پیشوندی است که در فارسی قدیم و میانه به معنای «بر روی»، «بالا» یا «از سطح» آمده است. - گذشتن:
ریشه فعل «گذشتن» از فارسی میانه waz- و فارسی باستان vaz- به معنی عبور کردن یا گذر کردن آمده است. - نـ:
پیشوند منفی‌ساز در فارسی.
۴. کاربرد و استفاده
خلاصه:
«بَر نَگْذَرَد» فعلی است که برای بیان عدم عبور یا عدم وقوع چیزی به کار می‌رود و ساختار آن از پیشوند «بَر» و فعل منفی «نگذرد» تشکیل شده است. | 