| «برنا» در زبان فارسی به معنای جوان، نوجوان، یا کسی است که در سنین جوانی قرار دارد، به کار می‌رود. این واژه معمولاً برای اشاره به فردی که هنوز به سن پیری نرسیده و سرشار از نیرو و شادابی است، استفاده می‌شود. تحلیل واژه از نظر دستوری
ریشه‌شناسی (اتیمولوژی) واژه «برنا» از فارسی میانه و فارسی باستان گرفته شده است. در فارسی میانه به صورت „baranag“ و در فارسی باستان به صورت „baranaka“ آمده است که به معنی جوان یا نوجوان بوده است. این واژه از ریشه «برن» به معنی جوانی و تازگی می‌آید. کاربرد واژه «برنا» در متون ادبی و رسمی بیشتر دیده می‌شود و در زبان محاوره‌ای امروزی کمتر رایج است. غالباً در شعر، متون کلاسیک و نوشته‌های رسمی برای اشاره به جوانان یا افراد پرانرژی و تازه‌نفس به کار می‌رود.
نکته: معادل امروزی «برنا» در مکالمات روزمره، واژه‌هایی مانند «جوان» و «نوجوان» است. |