WiKi-ضحّاک

 

خلاصه مطلب درباره ضحاک

ضحاک (اژدهاک) یکی از پادشاهان افسانه‌ای ایران است که در متون اوستا، شاهنامه و نوشته‌های تاریخی به تصویر کشیده شده است. او به خاطر ستمگری و داشتن دو مار بر شانه‌هایش که نیاز به مغز انسان داشتند، مشهور است. ضحاک پس از کشتن جمشید، پادشاه پیشدادی، به قدرت رسید اما سرانجام توسط فریدون دستگیر و در کوه دماوند زندانی شد. داستان او نمادی از ستم و شرارت است که در نهایت توسط قهرمانی افسانه‌ای (فریدون و سپس گرشاسب) مهار می‌شود.


نکات کلیدی

  • ماهیت ضحاک: در اوستا به صورت اژدهایی سه‌سر و سه‌پوزه با شش چشم توصیف شده؛ در نوشته‌های بعدی به شکل انسانی ستمگر با دو مار روی شانه‌ها.
  • مارهای روی شانه: این مارها توسط اهریمن به او داده شده و هر روز نیازمند مغز دو جوان برای تغذیه هستند.
  • تبار و خاندان: ضحاک پسر مرداس از تبار اعراب است و پس از کشتن پدرش به سلطنت رسید.
  • سرنوشت: فریدون او را دستگیر و زندانی کرد؛ پس از آن قرار است در پایان زمان ضحاک آزاد شود و دوباره آسیب برساند، ولی گرشاسب قهرمان افسانه‌ای او را نابود خواهد کرد.
  • نمادشناسی: داستان ضحاک نمادی از شرارت، ظلم و هجوم تازیان به ایران و همچنین فعالیت آتش‌فشانی کوه دماوند قلمداد شده است.

ضحاک در فرهنگ ایرانی نماد ظلمی است که باید توسط نیروهای خیر مانند فریدون و گرشاسب مهار شود. این داستان‌ها بازتابی از باورهای اسطوره‌ای و تاریخی مردم ایران‌زمین درباره نبرد خیر و شر هستند.

ضحّاک در زبان فارسی به شخصیت افسانه‌ای و اسطوره‌ای در فرهنگ ایرانی اشاره دارد. او به عنوان یک پادشاه ظالم و شرور شناخته می‌شود که در داستان‌های شاهنامه فردوسی به تصویر کشیده شده است. ضحاک معمولاً با ویژگی‌هایی مانند خشونت، ظلم و قدرت‌طلبی توصیف می‌شود.

تحلیل واژه

گرامر

  • نوع واژه: اسم
  • جنس: مذکر
  • جمع: ضحاک‌ها (در برخی متون ممکن است به صورت ضحاکان نیز بیاید)

اتیملوژی

  • واژه „ضحاک“ از ریشه عربی و فارسی به معنای „بسیار خنده‌دار“ یا „بسیار خندنده“ نیز ممکن است گرفته شده باشد، اما در زمینه‌های اسطوره‌ای بیشتر به عنوان نام یک شخصیت منفی شناخته می‌شود. در اسطوره‌ها، ضحاک به عنوان نماد ظلم و بی‌رحمی شناخته می‌شود.

استفاده از واژه

  • واژه „ضحاک“ در ادبیات فارسی به ویژه در شاهنامه فردوسی بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. این شخصیت نماد ظلم و فساد است و داستان‌هایی که حول او می‌چرخند، معمولاً به موضوعاتی چون عدالت، مبارزه با ظلم و پیروزی نیکی بر بدی پرداخته‌اند.
  • همچنین، در زبان محاوره‌ای و ادبیات معاصر، „ضحاک“ ممکن است به عنوان نمادی از ظلم و ستم به کار رود و در بیان احساسات منفی نسبت به افرادی که رفتارهای مشابهی دارند، استفاده شود.
Nach oben scrollen